ARCHITEKTURA POZASZKOLNYCH PRZESTRZENI UCZENIA SIĘ DZIECI I MŁODZIEŻY W ASPEKCIE NOWYCH PARADYGMATÓW EDUKACJI I MIASTA

Wprowadzenie
1. Uzasadnienie podjęcia tematu
2. Opis badań
2.1. Przedmiot badań
2.2. Charakterystyka użytkownika/odbiorcy rozwiązań projektowych
2.3. Stosowana terminologia/definicje pojęć wykorzystywanych w pracy
2.3.1. Aktualny stan badań w obszarach tematycznych związanych z architekturą edukacji pozaszkolnej - przegląd literatury przedmiotu
2.3.2. OBSZAR I - typologia architektury edukacji pozaszkolnej w kontekście przemian społecznych (geneza i program instytucji)
2.3.3. OBSZAR II - architektura edukacji dla dzieci w kontekście badań nad dzieciństwem (ang. childhood studies)
2.3.4. OBSZAR III - środowisko edukacji a Smart City (nowe technologie i wymagania społeczne a dzieci/młodzież w rozwiązaniach wielopokoleniowych)
2.3.5. Podsumowanie stanu badań
3. Opis badań wykonanych na potrzeby niniejszego opracowania
3.1. Cel i zakres badań
3.2. Metoda badań
3.3. Główne założenia pracy
3.3.1. Kontekst współczesnej architektury edukacji pozaszkolnej (wnioski z przeprowadzonych badań literaturowych)
3.3.2. Pytania badawcze
3.3.3. Układ pracy
3.3.4. Kryteria doboru przykładów do badań własnych
3.3.5. Model uwarunkowań społecznych kształtowania rozwiązań architektury edukacji pozaszkolnej - podstawa formułowania kryteriów analiz porównawczych
4. Przestrzeń miasta i architektura jako medium edukacji pozaszkolnej
4.1. Smart City
4.1.1. Definicje inteligentnego miasta
4.2. Edukacja w Smart City - organizacja procesu
4.2.1. Modele
4.2.2. Procesy ukierunkowane na użytkowników
4.2.3. Zróżnicowane tryby uczenia się-spektrum miejsc
4.2.4. "Topografia" przestrzeni uczenia się
4.2.5. Architektura w Smart City
4.2.6. Podsumowanie

I. Architektura instytucji oświaty pozaszkolnej - geneza i typy rozwiązań współczesnych
1. Wprowadzenie do części I 2. Definicje instytucji edukacji pozaszkolnej - podstawowe typy rozwiązań
współczesnych jako rezultat ewolucji w XX w.
2.1. Podstawowe definicje w języku polskim
2.2. Podstawowe typy placówek
3. Geneza współczesnych typów placówek edukacji pozaszkolnej w Polsce i na świecie (proces ewolucji od II poł. XIX do końca XX w.)
3.1. Domy ludowe / społeczne / oświatowe / uniwersytety robotnicze w okresie od XIX w. do II wojny światowej
3.1.1. Osady ludowe (uniwersyteckie)
3.1.2. Pałace ludowe, domy społeczne
3.1.3. Domy oświatowe
3.1.4. Innowacyjność pierwszych domów społeczno-oświatowych zrealizowanych od II poł. XIX w. do II wojny światowej
3.2. Miejsca edukacji przez sport - towarzystwa gimnastyczne/kluby sportowe od II poł. XIX w. do II wojny światowej
3.2.1. YMCA/YWCA
3.2.2. Sokolnie (koniec XIX w. do II wojny światowej)
3.2.3. Innowacyjność towarzystw gimnastycznych/klubów sportowych realizowanych od II poł. XIX w. do II wojny światowej
3.3. Instytucje oświaty pozaszkolnej realizowane do poł. XX wieku (wnioski dotyczące rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, organizacyjnych, programowych i technicznych)
3.4. Wielofunkcyjne placówki oświatowo-kulturalno-wychowawcze w II poł. XX w.
3.4.1. Centra dla dzieci/młodzieży realizowane w II poł. XX w.
3.4.2. Innowacyjność centrów dla młodzieży - wielofunkcyjnych placówek oświatowo-kulturalno-wychowawczych realizowanych w latach 50.-70. XX w. (wnioski dotyczące rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, organizacyjnych, programowych i technicznych)
3.5. Miejsca edukacji naukowej - wszechnice od końca XIX w., muzea nauki i planetaria w wieku XX
3.5.1. Uniwersytety ludowe od II poł. XIX w.
3.5.2. Centra nauki/muzea edukacyjne - ekspozycje od II poł. XX w.
3.5.3. Planetaria - geneza "teatru gwiezdnego nieba" i jego rozwój w XX w.
3.5.4. Innowacyjność miejsc edukacji naukowej w wieku XX (wnioski dotyczące rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, organizacyjnych, programowych i technicznych)
3.6. Podsumowanie - miejsca edukacji pozaszkolnej w XX w. - geneza architektury edukacji pozaszkolnej
4. Miejsca edukacji pozaszkolnej/rozwiązania najnowsze (powstałe po 2000 r.)
4.1. Najnowsze rozwiązania domów/centrów kultury
4.1.1. Funkcjonowanie placówek kulturalno-oświatowych w różnych krajach - kontynuacja tradycji a rozwiązania najnowsze
4.1.2. Wielofunkcyjne centra integracji młodzieży (rozwiązania najnowsze)
4.1.3. Podsumowanie - architektura domów i wielofunkcyjnych centrów kultury, rozwiązania najnowsze, ewolucja modelu
4.1.4. Dziecięcy dom kultury (studium przypadku)
4.1.5. Wielopokoleniowe lokalne centrum (studium przypadku)
4.1.6. Wielopokoleniowy ośrodek wspólnotowy (studium przypadku)
4.2. Miejsca edukacji przez sport - rozwiązania najnowsze
4.2.1. Kluby sportowe z tradycjami - nowe interpretacje modelu YMCA
4.2.2. Lokalne ośrodki młodzieżowego sportu (na przykładzie miejskich ośrodków kajakarskich)
4.2.3. Podsumowanie - miejsca edukacji przez sport (rozwiązania najnowsze, ewolucja modelu)
4.2.4. Zespół wielofunkcyjny z częścią sportową (studium przypadku/eksperyment okazjonalny)
4.3. Miejsca pozaszkolnej edukacji naukowej - przestrzeń popularyzacji wiedzy (rozwiązania najnowsze)
4.3.1. Centrum edukacji naukowej (muzeum i park edukacyjny, planetarium, nowe możliwości techniczne a ewolucja modelu - rozwiązania najnowsze)
4.3.2. Podsumowanie - centrum edukacji naukowej, ewolucja modelu
4.3.3. Miejsce popularyzacji nauki w kampusie uniwersyteckim (studium przypadku)
5. Podsumowanie części I. Architektura instytucji edukacji pozaszkolnej - spektrum rozwiązań, typologiczne zróżnicowanie i cechy wspólne

II. Młody człowiek w mieście - transfer idei do przestrzeni publicznej
1. Wprowadzenie do części II
2. Emancypacja dzieci w XX w. - sylwetka użytkownika architektury
3. Poszukiwanie idealnej przestrzeni dla dziecka w I pot. XX w.
4. Ogród/plac zabaw jako pole doświadczeń
5. Wybrane rozwiązania miejsc zabawy w przestrzeni publicznej
5.1. Ogrody jordanowskie
5.2. Parki przygód - przygodowe/śmieciowe place zabaw
5.3. Ruch budowy amsterdamskich placów zabaw, A. Van Eyck & J. Mul-der, C. Van Eesteren (1947-78)
6. Potencjał zabawy - dzieciństwo a przestrzeń publiczna miasta
6.1. Urban Re-identification Grille, P.A. Smithsons & N. Henderson (1953)
6.2. New Babylon (Towards an Alternative Society), Holandia, Constant Nieuwenhuys (1956-74)
6.3. Fun Pałace, Londyn, W. Brytania C. Price, J. Littlewood, G. Pask (1959-1961; 1961-64)
6.4. Inspiracje kulturą dziecięcą a kształtowanie przestrzeni publicznej postmodernistycznego miasta
7. Współczesny ogród zabaw - miasto => budynek
7.1. Inspiracje zabawą w kształtowaniu architektury uczenia się przez uczestnictwo w kulturze
7.2. Współczesne parki przygód/lokalne centrum jako miejsce edukacji przez uczestnictwo w kulturze (studium przypadku)
7.3. Współczesne parki przygód/lokalne centrum kultury i aktywności fizycznej (studium przypadku)
7.4. Współczesne parki przygód/"śmieciowe" muzeum (studium przypadku)
7.5. Współczesne parki przygód/centrum sztuki (studium przypadku)
8. Potencjał dziecięcej zabawy w projektowaniu
8.1. Dzieci jako inspiracja procesów rewitalizacyjnych
8.2. Architektura w oczach dzieci/struktura zabawy edukacyjnej/modelowanie przestrzeni
9. Podsumowanie części II. Przestrzeń dziecka wbudowana i zapisana w pamięci miasta

III. Eduarchitektura - przestrzeń permanentnej edukacji w Smart City
1. Wprowadzenie do części III
2. Architektura edukacji przez uczestnictwo w kulturze - permanentna przestrzeń uczenia w inteligentnym mieście
3. Rozwiązania zogniskowane na informacji i zasobach wiedzy
3.1. Informacja o miejscu zapisana w architekturze budynku
3.2. Materializacja informacji w architekturze - aranżacje przestrzeni
3.3. Materializacja informacji w architekturze - kształtowanie fasady budynku
3.4. Przestrzeń przyjazna wymianie informacji
3.5. Informacja a kształtowanie architektury kultury i edukacji (typy rozwiązań - podsumowanie)
4. Rozwiązania zogniskowane na komunikacji i wymianie wiedzy (wybrane aspekty kształtowania relacji budynek/przestrzeń społeczna)
4.1. Przestrzeń publiczna a miejsca udostępniania zasobów/inspirowSnie sytuacji komunikacyjnych
4.2. Przestrzeń uczenia się jako struktura ciągła - sprzyjające komunikacji, wymianie doświadczeń i integracji wiedzy rozwiązania w zespołach na szlakach i ścieżkach rekreacyjno-edukacyjnych
4.3. Architektura instytucji w modelu dialogowym - komunikacja i wymiana wiedzy jako inspiracja rozwiązań projektowych
4.4. Komunikacja i społeczność a kształtowanie architektury kultury i edukacji (typy rozwiązań - podsumowanie)
5. Rozwiązania zogniskowane na ekspresji i twórczości
5.1. Rozwiązania sprzyjające kreatywnemu uczeniu się - uporządkowana struktura a fleksybilność, elastyczność, swoboda kształtowania
5.2. Ewolucja idei - porządkowanie struktury a wpływ nowych technologii
5.3. Przestrzeń edukacji przez uczestnictwo w kulturze - porządkowanie struktury a rozwiązania zielone
5.4. Przestrzeń edukacji przez uczestnictwo w kulturze - narracje
5.5. Radość i ekspresja a architektura obiektów kultury i edukacji (typy rozwiązań - podsumowanie)
6. Strefy nabywania materiałów edukacyjnych
6.1. Strefa usługowo-handlowa - przygotowanie do doświadczeń o charakterze edukacyjnym
6.2. Strefy nabywania materiałów edukacyjnych (typy rozwiązań - podsumowanie)
7. Podsumowanie części III. Eduarchitektura i permanentna przestrzeń uczenia się w Smart City

Podsumowanie - wnioski końcowe, model zintegrowany
Bibliografia
Spis ilustracji
Spis tabel
Streszczenie