STUDIA O POPRAWNOŚCI. KONTEKST FILOZOFICZNO-KOMUNIKACYJNY

ISBN: 978-83-66269-88-0

252 stron
format: B5
oprawa: miękka
Rok wydania: 2021

"Ta praca ma charakter studiów, które być może zwrócą uwagę na niezbyt znane zjawiska kojarzone z poprawnością, nieczęsto nam przychodzące na myśl, wymykające się jednoznacznej definicji, a jednak istniejące w kulturze, filozofii, polityce - zauważane i omawiane nie do końca tak, jak na to zasługują. (...) Poprawność jest w niniejszej publikacji rozważana przede wszystkim jako zjawisko mentalne oraz komunikacyjne, w dużym stopniu związane z tradycją filozoficzną".
Ze Wstępu

"Książka inicjuje perspektywiczny ogląd żywej współczesnej debaty angażującej zwolenników i krytyków idei Žpoprawności politycznej>>, co czyni z niej pracę nowatorską, odkrywającą i ustanawiającą szerszy oraz bardziej fundamentalny typ dyskursu we współczesnych badaniach nad komunikacją społeczną. Jest to propozycja metodologicznie zasadna (...), uwzględnia bowiem wielowątkową obecność kategorii poprawności w zachodniej kulturze intelektualnej, wskazuje na antecedencje w myśli starożytnej, średniowiecznej, nowożytnej i współczesnej, a jednocześnie wydobywa osobliwości aktualnej dyskusji w ramach nauki o komunikacji. Konfrontacja historii idei filozoficznej z ideą komunikacyjną okazuje się płodna dla myślenia o zjawiskach we współczesnych praktykach komunikacyjnych".
Z recenzji dr. hab. Alfreda Wierzbickiego, prof. KUL

SPIS TREŚCI

Wstęp

Rozdział 1. Poprawność w sensie filozoficznym
1.1. Kontekst poprawności jako poprawnego myślenia
i common sense
1.2. Racjonalność jako kontekst poprawności
1.3. Racjonalność a normatywność
1.4. Poprawność w sensie moralnym
1.5. Kontekst metafizyczny

Rozdział 2. Pojęcie poprawności w starożytności i średniowieczu
2.1. Platon
2.2. Arystoteles
2.3. Wczesna scholastyka. Anzelm z Canterbury

Rozdział 3. Pojęcie poprawności w erze nowożytnej. Poprawność jako racjonalność
3.1. Kartezjusz i jego racjonalizm
3.2. Świadomość czysta
3.3. Bóg i sceptycyzm
3.4. Rozprawa o metodzie
3.5. Poprawność jako element Kantowskiego modelu
racjonalizmu poznawczego
3.5.1. Poprawność kantowska
3.6. Poprawność u Hegla
3.6.1. Pojęcie w systemie Hegla
3.7. Pozytywizm wiedeński. Wittgenstein

Rozdział 4. Poprawność w sensie moralnym
4.1. Wartości w kontekście osoby ludzkiej i "ja" jako podmiotu
4.2. Tugendhat i poprawność w świetle filozofii praktycznej
4.3. Poprawność komunikacyjna Habermasa. Etyka dyskursu
4.3.1. Krytyka ideologii
4.3.2. Kant a Habermas
4.3.3. Habermas a imperatyw kategoryczny
4.3.4. Racjonalność dyskursu
4.3.5. Racjonalność komunikacyjna
4.3.6. Habermas o religii

Rozdział 5. Poprawność w kontekście teorii działania społecznego
5.1. AGIL
5.2. Kategorie Parsonsa
5.3. Związek między etyką a racjonalnością
5.4. Kultura masowa
5.5. Niemożność ustalenia standardu estetycznego - Adorno
5.6. Zrozumieć narrację. Poprawność a podświadomość.
Psychoanaliza w kontekście kulturowym lat 60. XX wieku
5.7. Dilthey i światopogląd
5.8. Hermeneutyka bytu Heideggera
5.9. Hermeneutyka narracji
5.10. Psychoanaliza w dyskursie medialnym lat 60. XX wieku
a poprawność narracji
5.10.1. Jung
5.10.2. Lacan
5.10.3. Derridy krytyka strukturalizmu

Rozdział 6. Kilka refleksji na temat poprawności politycznej
6.1. Rozwój pojęcia poprawności politycznej
6.2. Poprawność polityczna jako rodzaj postmodernistycznego
światopoglądu
6.3. Kryzys autorytarnego podmiotu
6.3.1. Ideologia
6.3.2. Seksualność
6.3.3. Lewicowość
6.3.4. Teoria tzw. wywróconego podmiotu Lacana
6.3.5. Prawicowa reakcja na poprawność polityczną
6.3.6. Powstawanie możliwości nadużycia znaczeń poprzez realne zło

Zakończenie

Bibliografia