CYBERKULTURA SYNTOPIA SZTUKI, NAUKI I TECHNOLOGII wyd.2

ISBN: 978-83-226-3615-2   332 stron format: A5 oprawa: miękka Rok wydania: 2018

Cyberkultura i krytyczne studia nad jej historią oraz konstytuowaniem się jako nowego paradygmatu kulturowego stanowią jeden z najważniejszych fenomenów technospołeczeństwa, którego funkcjonowanie determinują nowe media cyfrowe oraz sieć. Fundamentalną tezą, wyznaczającą kierunek podejmowanych w niniejszej pracy teoretycznych i interpretacyjnych wysiłków, jest przekonanie, że cyberkultura opiera się na syntopii sztuki, nauki i technologii. Nim jednak zdefiniowana zostaje cyberkultura zarysowane są historyczne konteksty tego zjawiska. Koncepcje trzeciej kultury i Nowego Renesansu, zaproponowane przez Johna Brockmana, traktuję jako bazę teoretyczną dla formowania się społeczeństwa sieci. Cyberkulturę uznać należy za zwieńczenie procesów zapoczątkowanych w latach 60. wystąpieniami kontrkulturowymi.Rozdział drugi szeroko rozwija koncept syntopii sztuki, nauki i technologii. Sztuka technologii i technologie sztuki odwołują się do zaplecza naukowego, korzenie tego zjawiska tkwią w pierwszych manifestacjach sztuki komputerowej w latach 60. Po zdefiniowaniu cyberkultury w rozdziale trzecim w kolejnym rozpatrywane jest miejsce sztuki w cyberprzestrzeni i cyberkulturze.W rozdziale piątym przedstawione są kluczowe dla cybersztuki formy partycypacji, to znaczy zagadnienia interaktywności (i interpasywności), immersji i interfejsu. Rozdział szósty poświęcony jest teorii i praktyce dokumentacji oraz prezentacji sztuki mediów cyfrowych w dobie rewolucji informatycznej i telematycznej. Kluczowe pojęcia oddające zmieniające się warunki kultury zorientowanej dotychczas na magazynowaniu, a obecnie na transmisji danych, to immaterialność, meatmedialność i sieciowość. Archiwa bez fizycznej lokalizacji, platformy sieciowe przejmujące rolę galerii, muzeów, bibliotek i magazynów wyznaczają zupełnie nowe standardy myślenia o funkcjonowania sztuki w obiegu publicznym.W ostatnim rozdziale podejmowane są zagadnienia wirtualnych muzeów jako nowego terytorium sztuki, zarówno tej posługującej się tradycyjnymi mediami, jak i cybersztuki. Cyberkulturę traktuję w zakończeniu pracy jako rodzaj rewitalizacji ekonomii i kultury daru proklamującej w digitalnej rzeczywistości nową rewolucję życia codziennego.

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Sztuka życia w cyberkulturze

Rozdział pierwszy

Trzecia kultura a cyberkultura 1. Trzecia kultura albo nowy renesans2. Społeczeństwo sieci - rzeczywista wirtualność3. Od kontrkultury do cyberkultury

Rozdział drugiSyntopia sztuki, nauki i technologii 1. Ars sine scientia nihil est 2. Nauka jako praktyka estetyczna - sztuka jako praktyka badawcza 3. Sztuka - nauka - technologia. Przekraczanie granic Rozdział trzeciCyberkultura - definiowanie nowego paradygmatu kultury1. Cyberprzestrzeń 2. Cyberkultura - zakres zjawiska Rozdział czwartyCybersztuka jako ekspresja cyberkultury 1. Estetyki cybersztuki 2. Cybersztuka jako awangarda epoki cyfrowej3. Od teorii mediów do teorii software‘-u Rozdział piątyCybersztuka - formy partycypacji. Interaktywność.Immersja. Interfejs1. Interaktywność versus interpasywność 2. Immersja zamiast iluzji?3. Ciało jako interfejs Rozdział szóstyTeoria i praktyka dokumentacji oraz prezentowaniasztuki mediów cyfrowych 1. Teoria. Immaterialność - metamedialność - sieciowość 2. Praktyka. Archiwizacja, prezentacja i dyseminacja cybersztuki w sieci 2.1. Database of Virtual Art2.2. ArtBase 2.3. netzspannung.org 2.4. Media Art Net Rozdział siódmyWirtualne muzea - nowe terytoria sztuki 1. "Muzea bez ścian" w epoce cyfrowej 2. Media niestałe i zmienne jako wyzwanie dla cybermuzeologii 3. Artyści - kuratorzy - wirtualne muzea ZakończenieCyberkulturowa rewitalizacja ekonomii daru Posłowie do II wydaniaBibliografia Indeks rzeczowy Indeks osobowy