PROCEDURY SPECJALNE RADY PRAW CZŁOWIEKA ONZ

Autorka postawiła przed sobą podwójnie trudne zadanie. Po pierwsze, analizowane mechanizmy mają charakter rozwojowy. [ ] Po drugie, liczba badanych procedur jest znacząca. Ujęcie zagadnienia w sposób syntetyczny i komunikatywny było więc nie lada wyzwaniem. Należy przyjąć, że Autorka bardzo dobrze sobie z nim poradziła."prof. dr hab. Barbara Mikołajczyk"Monografia powstała w społecznie interesującym momencie, kiedy potrzeba oraz znaczenie nauki i nauczania o prawach człowieka bywają podważane przez niektóre podmioty życia publicznego. Rozprawa dostarcza impulsu do dyskusji o jednej z płaszczyzn ochrony praw człowieka, koncentrując się na miękkich instrumentach ich oddziaływania, bliskich sferze edukacji. Działalność Rady Praw Człowieka wraz z jej wiodącym mechanizmem procedur specjalnych spełnia na poziomie uniwersalnym i taką, edukacyjno-popularyzatorską funkcję."prof. dr hab. Andrzej BisztygaSPIS TREŚCIWykaz skrótów i skrótowców Spis wykresów WSTĘPROZDZIAŁ I. RADA PRAW CZŁOWIEKA I JEJ MECHANIZMY 1. System ochrony praw człowieka ONZ 2. Rada Praw Człowieka 2.1. Utworzenie i podstawy normatywne 2.2. Członkostwo 2.3. Tryb pracy 2.4. Zadania 2.5. Znaczenie3. Mechanizmy Rady Praw Człowieka 3.1. Procedury specjalne 3.2. Powszechny Przegląd Okresowy 3.3. Badania Komitetu Doradczego 3.4. Procedura skargowa 5. Inne mechanizmyROZDZIAŁ II. GENEZA, ŹRÓDŁA NORMATYWNE I ROZWÓJ PROCEDUR SPECJALNYCH 1. Geneza procedur specjalnych 2. Źródła normatywne stanowiące podstawę działania procedur specjalnych 2.1. Rezolucja Rady Gospodarczej i Społecznej nr 1235 2.2. Rezolucja Rady Praw Człowieka nr 5/1 2.3. Kodeks postępowania piastunów mandatów procedur specjalnych3. Rozwój procedur specjalnych3.1. Uwarunkowania rozwoju procedur specjalnych3.2. Reformy procedur specjalnych3.3. Wzrost liczby mandatów tematycznych procedur specjalnych 3.4. Procedury specjalne jako system ROZDZIAŁ III. MANDATY PROCEDUR SPECJALNYCH1. Tworzenie i przedłużenie mandatu 1.1. Procedura tworzenia mandatu 1.2. Sponsorowanie rezolucji1.3. Treść rezolucji, na mocy której tworzony jest mandat 1.4. Przedłużenie mandatu 2. Rodzaje mandatów2.1. Podział mandatów2.2. Mandaty krajowe2.2.1. Podział ze względu na formę mandatu 2.2.2. Podział ze względu na sytuacje, dla których tworzone są mandaty2.3. Mandaty tematyczne2.3.1. Podział ze względu na formę mandatu 2.3.2. Podział ze względu na przedmiot mandatu3. Status piastuna mandatu procedur specjalnych3.1. Wybór piastuna mandatu3.1.1. Procedura wyboru 3.1.2. Kryteria wyboru 3.2. Kadencja3.3. Zasada niezależności3.4. Zasada kompetencji3.5. Przywileje i immunitety 4. Zadania procedur specjalnych4.1. Monitorowanie stanu przestrzegania praw człowieka4.2. Badania nad prawami człowieka 4.3. Udzielanie rekomendacji i pomocy technicznej4.4. Interweniowanie w sprawach indywidualnych4.5. Kształtowanie standardów ochrony praw człowieka4.6. Zapobieganie naruszeniom praw człowieka4.7. Promocja praw człowiekaROZDZIAŁ IV. METODY DZIAŁANIA PROCEDUR SPECJALNYCH1. Wizyty krajowe1.1. Podstawa prawna i geneza1.2. Liczba przeprowadzanych wizyt1.3. Wybór państwa będącego celem wizyty4. Zaproszenia5. Zasady przeprowadzania wizyt1.6. Przygotowania oraz przebieg wizyty7. Sprawozdania 8. Działania podejmowane po wizycie1.9. Znaczenie wizyt krajowych2. Zawiadomienia2.1. Podstawa prawna i geneza2.2. Liczba przesyłanych zawiadomień2.3. Źródła informacji2.3.1. Skargi indywidualne2.3.2. Pozostałe źródła informacji2.4. Rodzaje zawiadomień2.4.1. Listy wskazujące na podejrzenia naruszenia praw człowieka 2.4.2. Pilne apele2.4.3. Inne listy2.5. Odpowiedzi państw 2.6. Działania podejmowane po wysłaniu zawiadomienia 2.7. Znaczenie zawiadomień3. Sprawozdania roczne3.1. Podstawa prawna 3.2. Forma i treść sprawozdań3.3. Przedstawienie sprawozdania oraz "interaktywny dialog"3.4. Znaczenie sprawozdań rocznych 4. Inne metody działania procedur specjalnych4.1. Interwencje w postępowaniach przed organami ochrony praw człowieka na przykładzie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka4.2. Komunikaty prasowe4.3. Konferencje i spotkania eksperckie4.4. Konsultacje regionalne5. Metody charakterystyczne dla danego mandatu5.1. Opinie w sprawie arbitralności zatrzymania (Grupa Robocza ds. arbitralnych zatrzymań)5.2. Stanowiska dotyczące interpretacji standardów (Grupa Robocza ds. arbitralnych zatrzymań)5.3. Komentarze ogólne (Grupa Robocza ds. wymuszonych zaginięć)5.4. Fora tematyczne (Specjalny Sprawozdawca ds. mniejszości, Grupa Robocza ds. praw człowieka i korporacji transnarodowych)ROZDZIAŁ V. CZYNNIKI KSZTAŁTUJĄCE WPŁYW PROCEDUR SPECJANYCH NA PRZESTRZEGANIE PRAW CZŁOWIEKA 1. Autorytet piastuna mandatu2. Dostępność dla jednostki3. Monitorowanie wykonania rekomendacji4. Współpraca w ramach procedur specjalnych5. Relacje w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych5.1. Relacje z Radą Praw Człowieka5.2. Rekomendacje Powszechnego Przeglądu Okresowego dotyczące procedur specjalnych5.3. Relacje z organami traktatowymi5.4. Relacje z Radą Bezpieczeństwa5.5. Relacje z organizacjami wyspecjalizowanymi oraz innymi jednostkami ONZ działającymi na szczeblu centralnym5.6. Relacje z jednostkami ONZ działającymi na szczeblu krajowym6. Relacje z organami regionalnych systemów ochrony praw człowieka7. Recepcja dorobku procedur specjalnych w regionalnych systemach ochrony praw człowieka na przykładzie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka8. Współpraca z państwem9. Współpraca z krajowymi instytucjami ochrony praw człowieka10. Współpraca z organizacjami pozarządowymi11. Kontakt z mediami12. Finansowanie i obsługa procedur specjalnych12.1. Finansowanie procedur specjalnych12.1.1. Finansowanie z budżetu ONZ12.1.2. Zewnętrzne źródła finansowania12.2. Obsługa merytoryczna i administracyjna procedur specjalnychPodsumowanieBibliografiaSummary Streszczenie