OCHRONA PRAW LUDNOŚCI RDZENNEJ W INDONEZJI

ISBN: 978-83-67450-70-6

stron: 248

format: B5

oprawa: miękka

Rok wydania: 2024

Książka dr Iwony Ryniak-Olszanki stanowi interesujące i wnikliwe spojrzenie na problematykę praw ludności rdzennej w Indonezji. Autorka osadza swoje rozważania w szerokiej perspektywie międzynarodowej, obejmującej rozwój zarówno prawa międzynarodowego dotyczącego ludności rdzennej, jak i mechanizmów jej ochrony. […] Tło historyczno-polityczne zarysowane przez Autorkę pozwala prześledzić, jak zmieniała się polityka Indonezji dotycząca ludności rdzennej oraz współpracy międzynarodowej w dziedzinie praw człowieka.

dr hab. Michał Balcerzak, prof. UMK i US

Autorka [...] wybrała za przedmiot swych rozważań analizę relacji pomiędzy zakresem ochrony praw ludności rdzennej a zachowaniem integralności, suwerenności i bezpieczeństwa publicznego, a zatem trwałości struktur państwowych jako takich. […] Praca, oprócz niewątpliwych walorów naukowych, jasno zarysowanej tezy głównej, pozytywnie zaskakuje przejrzystością, dzięki której może trafić nie tylko do wąskiego grona badaczy, ale też do pozostałych zainteresowanych problemem czytelników.

prof. dr hab. Adam Jelonek

SPIS TREŚCI

Wykaz skrótów
Wstęp
Rozdział 1. Ochrona praw ludności rdzennej
na forum międzynarodowym
1.1. Ludność rdzenna istotnym interesariuszem
na forum międzynarodowym
1.2. Stanowiska państw Azji Południowo-Wschodniej wobec ochrony
praw ludności rdzennej
1.3. Konkluzje
Rozdział 2. Ludność rdzenna w Indonezji
w perspektywie historycznej
2.1. Terminologia i jej aplikacje w indonezyjskim kontekście kulturowym
i państwowym
2.2. Zróżnicowanie etniczne ludności
2.3. Prawa adat – tradycyjne prawa grup etnicznych
2.4. Budowa wspólnej tożsamości narodowej
wobec interesów ludności rdzennej
2.4.1. Holenderskie Indie Wschodnie
2.4.2. Republika Indonezji – rządy prezydenta Sukarno
2.4.3. Republika Indonezji – rządy prezydenta Suharto
2.5. Prawo własności do ziemi i korzystania z bogactw naturalnych
2.5.1. Holenderskie Indie Wschodnie
2.5.2. Republika Indonezji – rządy prezydenta Sukarno
2.5.3. Republika Indonezji – rządy prezydenta Suharto
2.6. Prawo do autonomii i samorządu
2.6.1. Holenderskie Indie Wschodnie
2.6.2. Republika Indonezji – rządy prezydenta Sukarno
2.6.3. Republika Indonezji – rządy prezydenta Suharto
2.7. Prawo do samostanowienia
2.7.1. Holenderskie Indie Wschodnie
2.7.2. Republika Indonezji – rządy prezydenta Sukarno
2.7.3. Republika Indonezji – rządy prezydenta Suharto
2.8. Prawo do własnej kultury
2.8.1. Holenderskie Indie Wschodnie
2.8.2. Republika Indonezji – rządy prezydenta Sukarno
2.8.3. Republika Indonezji – rządy prezydenta Suharto
2.9. Prawo do własnej religii
2.9.1. Holenderskie Indie Wschodnie
2.9.2. Republika Indonezji – rządy prezydenta Sukarno
2.9.3. Republika Indonezji – rządy prezydenta Suharto
2.10. Konkluzje
Rozdział 3. Zaangażowanie Indonezji w ochronę praw ludności rdzennej
na arenie międzynarodowej po 1998 r
3.1. Współpraca Indonezji w ramach struktur
Organizacji Narodów Zjednoczonych
3.1.1. Podstawowe traktaty międzynarodowe dotyczące ochrony
praw człowieka przyjęte przez Indonezję
3.1.2. Pozostałe instrumenty międzynarodowe dotyczące ochrony
praw ludności rdzennej przyjęte przez Indonezję
3.1.3. Definicja ludności rdzennej
3.1.4. Prawo do własności gruntów
3.1.5. Prawo do wolności słowa i zgromadzeń
3.1.6. Prawo do wolności od tortur lub innego
nieludzkiego traktowania
3.1.7. Prawo do wolności wyznania
3.1.8. Prawo dostępu do żywności
3.1.9. Prawo do opieki medycznej
3.1.10. Prawo do edukacji
3.2. Współpraca Indonezji w ramach Stowarzyszenia Narodów Azji
Południowo-Wschodniej
3.2.1. Międzyrządowa Komisja Praw Człowieka Stowarzyszenia
Narodów Azji Południowo-Wschodniej
3.2.2. Działania komisji na rzecz ochrony praw ludności rdzennej
3.3. Współpraca Indonezji w ramach Organizacji Współpracy Islamskiej
3.3.1. Niezależna Stała Komisja Praw Człowieka Organizacji Współpracy
Islamskiej
3.3.2. Działania komisji na rzecz ochrony praw ludności rdzennej
3.4. Konkluzje
Rozdział 4. Krajowy system ochrony ludności rdzennej po 1998 r
4.1. Aktywność społeczności rdzennych
4.2. Uznanie praw społeczności rdzennych w legislacji krajowej
4.2.1. Decentralizacja władzy – korzyści i zagrożenia
4.2.2. Koncepcja „odpowiedzialności za ochronę”
4.2.3. Ochrona prawa do własności ziemi
4.2.4. Ochrona prawa do środowiska
4.2.5. Ochrona prawa do własnej kultury
4.3. Konkluzje
Zakończenie
Bibliografia
Deklaracja Organizacji Narodów Zjednoczonych
o Prawach Ludności Rdzennej