BEZRADNOŚĆ INTELEKTUALNA MŁODZIEŻY. KONTEKSTY PSYCHOPEDAGOGICZNE

ISBN: 978-83-7467-357-0

194 stron
format: A5
oprawa: miękka
Rok wydania: 2021

Problem główny niniejszej monografii stanowi określenie poziomu wyuczonej bezradności u młodzieży licealnej, a problemy szczegółowe dotyczą stylu wyjaśniania zdarzeń (optymistycznego vs pesymistycznego, czyli sprzyjającego bezradności, zagrożeniu nią bądź wprost przeciwnie - chroniącego przed bezradnością), bezradności intelektualnej, objawów depresji, korelacji stylu wyjaśniania i bezradności intelektualnej z podatnością na objawy depresyjne oraz korelacji stylu wyjaśniania, a także bezradności intelektualnej z osiągnięciami szkolnymi (ocenami z głównych przedmiotów i średnią ocen). Do ustalenia poziomu różnorodnych zmiennych, ważnych dla tej pracy, zastosowano badania ilościowe - skale psychologiczne oraz kwestionariusz ankiety, a także badanie jakościowe - wywiad w grupach fokusowych.
Fragment Wstępu

SPIS TREŚCI

Wstęp

ROZDZIAŁ 1
TEORETYCZNA ANALIZA ZJAWISKA BEZRADNOŚCI W ŚWIETLE NAUK SPOŁECZNYCH
1.1. Psychologiczna analiza zjawiska wyuczonej bezradności
1.1.1. Klasyczny model wyuczonej bezradności
1.1.2. Atrybucyjny model wyuczonej bezradności
1.1.3. Informacyjny model wyuczonej bezradności
1.1.4. Model bezradności intelektualnej w szkole
1.2. Pedagogiczna analiza wyuczonej bezradności
1.3. Socjologiczna analiza zjawiska wyuczonej bezradności
1.3.1. Wyuczona bezradność jako wyuczona nieudolność
1.3.2. Wyuczona bezradność z punktu widzenia koncepcji zewnątrz- i wewnątrzsterowności Davida Riesmana
1.3.3. Bezradność społeczna jako rodzaj bezradności w koncepcji Janusza Grzelaka
1.3.4. Bezradność systemowa i poczucie bezsensu - koncepcja
Mirosławy Marody
1.3.5. Bezradność a teoria zdolności przystosowania do zmiany społecznej Floriana Znanieckiego
1.3.6. Bezradność a pojęcie alienacji i anomii
1.3.7. Podmiotowość społeczna jako przeciwieństwo bezradności
1.3.8. Środowiskowe determinanty wyuczonej bezradności
1.4. Wyuczona bezradność a depresja
1.5. Sytuacja egzystencjalna człowieka w XXI wieku a bezradność.
1.6. Profilaktyka i terapia wyuczonej bezradności poprzez naukę
optymizmu
1.7. Pomoc uczniom bezradnym - zalecenia dydaktyczne i psychologiczne

ROZDZIAŁ 2
METODOLOGICZNE PODSTAWY BADAŃ WŁASNYCH
2.1. Metoda i narzędzia badawcze
2.1.1. Kwestionariusz Stylu Atrybucyjnego (ASQ)
2.1.2. Skala Bezradności Intelektualnej (SBI)
2.1.3. Test depresji CES-D
2.1.4. Kwestionariusz ankiety
2.1.5. Metoda jakościowa -grupa fokusowa
2.2. Próba badawcza

ROZDZIAŁ 3
WYUCZONA BEZRADNOŚĆ MŁODZIEŻY LICEALNEJ W ŚWIETLE BADAŃ WŁASNYCH
3.1. Badania pilotażowe - poziom bezradności wyuczonej, intelektualnej i depresji studentów Akademii Pomorskiej w Słupsku
3.2. Poziom wyuczonej bezradności według modelu atrybucyjnego mierzonej skalą ASQ
3.2.1. Wyniki podskal - stałość i zasięg powodzeń oraz niepowodzeń
3.2.2. Wyniki podskal - pokłady nadziei, personalizacja powodzeń i niepowodzeń
3.2.3. Wyniki podskal - suma powodzeń, suma niepowodzeń oraz suma ASQ
3.3. Poziom bezradności mierzony Skalą Bezradności Intelektualnej
3.4. Poziom objawów depresji mierzony kwestionariuszem CES-D
3.5. Częstotliwość doświadczania bezradności w opinii badanych.
3.6. Sytuacje trudne sprzyjające doświadczaniu bezradności w szkole w opinii uczniów
3.7. Korelacje wyuczonej bezradności z osiągnięciami edukacyjnymi i objawami depresji u badanych
3.8. Typologia badanych według nasilenia bezradności i depresji .
3.9. Analiza odpowiedzi w Skali Bezradności Intelektualnej - implikacje psychologii edukacji i pedagogiki
3.10. Badanie przeprowadzone w grupach fokusowych (tematycznych)

DYSKUSJA I WNIOSKI

LITERATURA

ANEKS

SPIS TABEL