Dodano produkt do koszyka

Promocja

MIASTO POLICENTRYCZNE. DOŚWIADCZENIE WARSZAWSKICH CENTRÓW LOKALNYCH

MIASTO POLICENTRYCZNE. DOŚWIADCZENIE WARSZAWSKICH CENTRÓW LOKALNYCH

KATARZYNA SADOWY

Wydawnictwo: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Cena: 55.00 zł 49.50 brutto

Koszty dostawy:
  • Paczkomaty InPost 14.99 zł brutto
  • Poczta Polska - odbiór w punkcie 9.99 zł brutto
  • Poczta Polska - przedpłata 15.99 zł brutto
  • Poczta Polska - pobranie 19.99 zł brutto
  • Kurier DHL - przedpłata 18.99 zł brutto
  • Kurier DHL - pobranie 21.99 zł brutto
  • Odbiór osobisty - UWAGA - uprzejmie prosimy poczekać na informację z księgarni o możliwości odbioru zamówienia - 0.00 zł brutto

Opis

Opis produktu

ISBN: 978-83-8030-412-3

230 stron
format: B5
oprawa: miękka
Rok wydania: 2020

Podstawowymi zagadnieniami niniejszej publikacji są wyzwania związane z rozwojem i przekształceniami miast. Pierwsze miasta powstały około 10 tysięcy lat temu i przez wiele wieków, mimo zmian przestrzennych i funkcjonalnych, jakie w nich zachodziły, miały dwa trwałe elementy - wyraźne granice i czytelne centrum. Nie były to tylko elementy przestrzenne, ale wyraz ich społecznego i ekonomicznego sposobu funkcjonowania. Granice, czyli często mury miast, miały znaczenie ze względu na bezpieczeństwo. Wyznaczały też obszar, na którym obowiązywały określone prawa, obowiązki i przywileje. Przekroczenie tych granic miało aspekt fizyczny oraz niematerialny. Wejście do miasta oznaczało poddanie się obowiązującym w nim zasadom - dotyczącym wykonywania określonych prac, handlu konkretnymi dobrami, posłuszeństwa wobec lokalnej władzy, a także dozwolonego miejsca zamieszkania, sposobu ubierania się i zachowania. Z kolei opuszczenie miasta mogło być wykluczeniem ze społeczności i obowiązujących w niej przywilejów, mogło wiązać się z pozbawieniem własności i zakazem powrotu.
Centrum miasta było powiązane z obowiązującym systemem władzy i wartości. Nawet obcy, poprzez formę i lokalizacje budynków, mógł dość szybko zorientować się, kto jest władny podejmować decyzje, na ile są one skoncentrowane w osobie władcy lub w grupie najbardziej wpływowych mieszkańców, jakie są obyczaje czy rygory religijne. Place miejskie, rynki, ratusze, pałace, siedziby gildii, świątynie, ołtarze, pomniki czy kościoły w języku architektury i urbanistyki wyrażały zasady polityczne, gospodarcze i obyczajowe.
W końcu XX w. w Europie i w wielu krajach rozwiniętych miasta funkcjonowały już zupełnie inaczej. Na ogół (zwłaszcza w Europie) mają one nadal swoje wykształcone wcześniej układy przestrzenne i historyczne centra, zabytkowe świątynie, pomniki i siedziby władzy, które zresztą w ciągu wieków miały wielu właścicieli i różne znaczenie symboliczne.
Jednak urbanizacja, wzrost zamożności i poziomu życia, odmienne sposoby prowadzenia wojny zmieniły kształt miast. Wyraźne granice stały się zbędne, zarówno ze względów administracyjnych, jak i obronnych. Wokół założeń historycznych powstały nowe dzielnice, wokół powiększonych miast rozrastały się z kolei otaczające je gminy. Zmniejszyło się też znaczenie gospodarcze lokalnie stanowionego prawa. Tkanka miast w postaci jednorodzinnej zabudowy o podmiejskim charakterze zaczęła rozlewać się i zacierać granice pomiędzy obszarami zurbanizowanymi i niezurbanizowanymi.
Historyczne centra miast także straciły na znaczeniu. Zmiana ustrojowa, jaka zaszła w XX w., wzrost roli administracji lokalnej, laicyzacja państwa, duże znaczenie instytucji nauki i kultury, a także zmiana struktury miejsc pracy i handlu spowodowały, że bardzo rzadko dawne centra grają w miastach taką rolę, jaką spełniały 1000, 500 czy nawet 200 lat temu. Miasta stały się też zbyt duże, aby jedno centrum mogło zachować dawne znaczenie. Zmiana sposobów komunikacji i stylu życia oraz mobilność także przyczyniły się do dewaluacji dawnych centrów. Nastąpiło wiele zjawisk decentralizacji i dekoncentracji, wzrosła rola działań oddolnych. Obecnie ponad połowa ludności na Ziemi żyje w miastach. Oczekuje się, że odsetek ten wzrośnie do 68% w 2050 r.5 Obecnie tylko Afryka pozostaje poniżej średniej globalnej, z 43% mieszkańców miast, ale z szybkim wzrostem liczby ludności i silnymi procesami urbanizacji. Rozpatrywanie osobno cech urbanistycznych czy architektonicznych miasta, jego gospodarki i jego form społecznych i instytucjonalnych jest potrzebne i uzasadnione w wielu przypadkach, ale w rzeczywistości tworzą one jedną, nierozerwalnie splecioną rzeczywistość, gdzie to co materialne i niematerialne wpływa na siebie nawzajem i nawzajem się kształtuje. Transformacja gospodarki i instytucji, która wydaje się niezbędna w obliczu obecnych wyzwań, będzie zachodzić przede wszystkim w miastach. W ostatnich latach coraz wyraźniej widać wzrost nierówności społeczno-ekonomicznych, który rozpoczął się jeszcze w latach osiemdziesiątych XX w. Od tego czasu nierówności dochodowe wzrosły radykalnie w Ameryce Północnej i Azji i utrzymują skrajnie wysoki poziom na Bliskim Wschodzie, w Afryce subsaharyjskiej i w Brazylii. Uboższa połowa ludności odnotowała pewien wzrost dochodów w tym okresie, łącznie wyniosły one jednak tyle, ile dochody najbogatszego 1% mieszkańców świata. Najniższy lub zerowy wzrost dochodów odnotowały średnio i mało zarabiające grupy mieszkańców Ameryki Północnej i Europy.
Dlatego też, pomimo że nierówności dochodowe w Europie wciąż należą do najniższych na świecie, trudno uznać, że sposób funkcjonowania europejskiej gospodarki może zostać utrzymany bez zasadniczych zmian. Kilka krajów UE doświadczyło ujemnego wzrostu dochodów rozporządzalnych gospodarstw domowych ogółem (np. w 2013 r.: Austria, Belgia, Czechy, Grecja, Irlandia, Słowenia, Wielka Brytania), który w niektórych przypadkach był szczególnie wysoki (Grecja 8,4%, ale także Włochy 5,7% w 2012 r., Portugalia 5,6% w 2011 r.). Problem ten powoduje również zmniejszenie poziomu oszczędności netto gospodarstw domowych i ich udziału w dochodzie rozporządzalnym gospodarstw domowych. Akceptacja dla nierówności społecznych jest w Europie niższa niż w innych częściach świata, a oczekiwania wobec sektora publicznego - wyższe. Związane z tym demonstracje i zamieszki w krajach UE przypominają te w Ameryce Południowej, w Azji i na Bliskim Wschodzie. Miasta, a zwłaszcza obszary metropolitalne, z jednej strony oferują największe szanse na rynku pracy i najwyższe dochody, z drugiej strony są jednak również obszarami większych nierówności niż pozostałe części kraju10. Jak twierdzą niektórzy autorzy, po kryzysie w latach 2007-2008 w miastach powtarzają się problemy i wyzwania lat osiemdziesiątych XX w., wzmacniane przez ogólne osłabienie roli państwa i problemy demokracji11. W okresie narastających napięć i niepewności to w miastach trzeba znaleźć rozwiązania, które pozwolą realizować cele stawiane sobie po II wojnie światowej i w 1989 r. - powszechnego dobrobytu, sprawiedliwości społecznej, dostępu do dóbr o szczególnym znaczeniu społecznym. Obecnie należy do nich dołączyć palące potrzeby ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko i dostosowania do zmian klimatycznych. Rozwiązania te, jeśli powstaną, to właśnie w miastach - nie tylko dlatego, że są one miejscami koncentracji wiedzy, ośrodków badawczo-rozwojowych, kapitału oraz centrów decyzyjnych i zarządczych sektora prywatnego i publicznego. Jest to związane z samymi miastami jako miejscami eksperymentu, laboratoriami rozwiązań gospodarczych, społecznych, przestrzennych i środowiskowych. Charakter dużych miast pozwala lepiej zrozumieć zjawiska społeczno-gospodarcze w ich złożoności, bez upraszczania ich do modeli, które nie odzwierciedlają ani rzeczywistych wyzwań, ani możliwych rozwiązań.
Zdaniem autorki szczególną rolę w kształtowaniu nowych rozwiązań instytucjonalnych, gospodarczych i przestrzennych mogą odegrać systemy policentryczne. Książka została poświęcona zagadnieniom policentryczności, przede wszystkim na poziomie miast, oraz czynnikom ich ewolucji.

SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE
GOSPODARKA SCENTRALIZOWANA, DECENTRALIZACJA I SYSTEMY POLICENTRYCZNE
1.1. Znaczenie instytucjonalne, społeczno-gospodarcze i przestrzenne centralizacji i koncentracji oraz ich przeciwieństw
1.2. Systemy policentryczne
1.3. Państwo centralnie planowane, globalizacja i powrót do lokalności
1.4. Perspektywa normatywna - zagadnienie skali i sprawiedliwości

TRANSFORMACJA INSTYTUCJONALNA I GOSPODARCZA. POSZUKIWANIE MODELI DECENTRALIZACJI
2.1. Prywatyzacja i dekoncentracja jako element państwa demokratycznego i gospodarki rynkowej
2.2. Wyzwania instytucjonalne ?dóbr niczyich", dóbr publicznych i zasobów wspólnych
2.3. Miejskie układy sieciowe
2.4. Ewolucja miast - nowe wyzwania i czynniki zmian

WARSZAWA - EWOLUCJA INSTYTUCJONALNA, SPOŁECZNA I PRZESTRZENNA
3.1. Miasto stołeczne Warszawa - dylematy decentralizacji i centralizacji
3.2. Zmiany przestrzenne i demograficzne Warszawy
3.3. Struktura instytucjonalna Warszawy
3.4. Sieci użyteczności publicznej i jakość życia w Warszawie

WARSZAWSKIE CENTRA LOKALNE - KONCEPCJA PROGRAMU I ETAP PILOTAŻOWY
4.1. Główne założenia programowe
4.2. Etap pilotażowy programu WCL
4.3. Interesariusze programu WCL

WARSZAWA JAKO MIASTO POLICENTRYCZNE, SPRAWIEDLIWE I ODPORNE
5.1. Re-ewaluacja centrów lokalnych w wybranych dzielnicach Warszawy
5.2. Zależność od wcześniejszej ścieżki rozwoju
5.3. Policentryczność jako droga do miasta sprawiedliwego i odpornego
5.4. Perspektywy rozwoju sieci centrów lokalnych w Warszawie

ZAKOŃCZENIE

Bibliografia

Podziękowania

Kod wydawnictwa: 978-83-8030-412-3

Opinie, recenzje, testy:

Ten produkt nie ma jeszcze opinii

Twoja opinia

aby wystawić opinię.

Ocena:
  • Wszystkie pola są wymagane
Zapytaj o produkt

Produkty powiązane

Kontakt

Księgarnia Ekonomiczna Kazimierz Leki Sp. z o.o.

ul. Grójecka 67

02-094 Warszawa

NIP: 7010414095

Tel. 22 822 90 41

www.24naukowa.com.pl

naukowa@ksiegarnia-ekonomiczna.com.pl