AUTOFORMACJA DZIŚ WOKÓŁ PROBLEMATYKI BYCIA WYCHOWAWCĄ SAMEGO SIEBIE

ISBN: 978-83-63955-78-6

147 stron
format: B5
oprawa: miękka
Rok wydania: 2021

Przedstawione w˙monografii treści wyrażają przekonanie, że świadomie
podejmowana autoformacja umożliwia dążenie do prawdziwego, dobrego
i˙pięknego życia. Zastosowane w˙tytule określenie pracy nad sobą jako
"autoformacji" nawiązuje do klasycznego rozumienia pojęcia "formacji",
wyprowadzonego z˙prawdy stworzenia i˙kategorii obrazu. W˙niniejszej
publikacji rzeczywistość człowieka interpretowana jest w˙ujęciu personalizmu
chrześcijańskiego. W˙odniesieniu do problematyki "bycia wychowawcą
samego siebie" stosowane będą zamiennie określenia: "samowychowanie",
"praca nad sobą" i˙"autoformacja".

SPIS TREŚCI

Wstęp

1. Integralne aspekty autoformacji personalistycznej
1.1. Cel autoformacji: coraz bardziej "być" człowiekiem
1.2. Antropologiczne oraz etyczno-moralne aspekty
autoformacji
1.3. Psychologiczne aspekty autoformacji
1.4. Społeczno-kulturowe aspekty autoformacji
1.5. Religijno-ascetyczne aspekty autoformacji
1.6. Autoformacja jako budowanie "kultury osoby"

2. Potrzeba autoformacji w˙budowaniu cywilizacji miłości
2.1. Droga od wychowania do autoformacji
2.2. Proces rozwoju "od natury do kultury"
2.3. Autoformacja jako współpraca

3. Homo novus w˙pedagogii Józefa˙Kentenicha
3.1. Otwarcie się na miłość i˙przemiana poprzez miłość
3.2. Homo spei zakorzeniony w˙miłości
3.2.1. Nadzieja w˙doświadczeniu współczującej
obecności
3.2.2. Nadzieja w˙doświadczeniu nowej wspólnoty
3.3. Charakterystyka homo novus w˙Ruchu Szensztackim
3.3.1. Człowiek żyjący tajemnicą przymierza miłości
3.3.2. Człowiek spełniający się w˙darze płciowości
3.3.3. Człowiek animowany przez ideał osobisty
3.3.4. Człowiek potrzebujący miłosierdzia
3.4. Animator kultury miłości

4. Nowy człowiek w˙pedagogii Franciszka Blachnickiego
4.1. Metoda "światło-życie"
4.2. Postawa "posiadania siebie w˙darze z˙siebie"
4.3. Potrzeba poprawnego obrazu człowieka
4.4. Drogowskazy homo novus
4.5. Droga spełniania swojej wolności

5. Metodyka autoformacji w˙kontekście wyzwań współczesnej
kultury
5.1. Podstawowy obszar wyzwań współczesnej kultury
5.2. Istota i˙proces autoformacji
5.3. Polimetodyczne propozycje autoformacji w˙zakresie
poznawania siebie
5.3.1. Złożoność zakresu poznawania siebie
5.3.2. Kształtowanie dojrzałego obrazu siebie i˙kultura sfery
emotywnej
5.3.3. Wybrane wskazówki metodyczne autorów XX˙wieku

6. Autoformacja w˙zakresie komunikacji intrapersonalnej
jako˙istotny warunek spotkania z˙drugim
6.1. Możliwości spotkania z˙prawdą o˙sobie
6.2. Sytuacja bycia odbiorcą "trudnego" komunikatu
6.3. Analiza osobowości jako metoda autoformacji
i˙autopsychoterapii
6.3.1. Poszczególne stany "ja"
6.3.2. Rozpoznawanie i˙integrowanie stanów "ja"
6.4. Świadome rozwijanie "dorosłych zasobów" osobowości

7. Rola wzoru osobowego w˙autoformacji na podstawie
wybranych aspektów mariologicznych
7.1. Wzór osobowy i˙jego znaczenie
7.2. Tota pulchra est Maria
7.3. "Geniusz kobiety"
7.4. Macierzyństwo "w˙Duchu"
7.5. Zadanie "rehabilitacji kobiecości"
7.6. Owoce spotkania z˙Maryją
7.7. Prawidłowy obraz Maryi warunkiem dojrzałej duchowości
i˙pobożności

Zakończenie

Bibliografia

Summary